فرهنگی (چشمانم برای گریستن بهانه می خواهد)

اربعین شهادت اباعبدالله (ع )ویاران باوفایش فرصتی است مغتنم که ازقلب هایمان بخواهیم  بشکنند تاقطرات اشکی برگونه هایمان بغلتط که اگرانشاءالله توأم بامعرفت باشد بی گمان این قطرات اشک درهای گرانبهایی است که قابل مقایسه باهیچ زروسیم دیگری نیست .می خواستم دل رابه کویری لم یزرع تشبیه کنم که بابارش باران اشک جوانه های ایمان درآن می روید.دیدم تشبیه درستی نیست چراکه دل حرم الله است .امااشک ریشه درباورهای قلبی داردوباورهای درست درهرقلبی فرودنمی آید ومن دردنیای فیزیکی کوچک قلبم کلبه ای محقرساختم وهرازگاهی انسانهای بزرگی ازتاریخ رابه مهمانی درآن کلبه کوچک فرامی خوانم .امسال نیزهمانندسالهای گذشته پسرفاطمه برمن منت نهادوتوفیق پیداکردم تالحظاتی راباوی به گفتگوبنشینم.اولین سئوالم ازشش ماهه اش بود.گفتم فدات بشم باچه حالی به سرکوچک آویزون شده علی نگاه کردی .درتاریخ آوردند(فذبحوها)یعنی بریده شدن سر)یااینکه گلوی شش ماهه طاقت تیرسه شعبه رانداشت .تمام حواسم فقط به همان لحظه بودولحظه ای که باشمشیرش یه قبرکوچولوبرای علی کنده بود.آقارو  با حالتی  روحانی درپیش چشمم مجسم کردم ومنتظربودم تاسخنی ازاوبشنوم ناخداگاه احساس کردم کتفهای آقابه علامت گریه بالاوپائین می شود.حال خوشی بودوخلوتگاه خوشی ... ناگفته نماندسری هم به خیمه هازدیم و...ناگاه صدای جرسی درگوش جانم به صدادرآمد سرم رابلندکردم دیدم قافله اباعبدالله همانندسالهای گذشته به سرعت ازجلوچشمانم گذشتندومن هرچه دویدم به آن نرسیدم وفقط ازرادورباچشمان اشک آلود به نقاط انتهایی کاروان نظاره گربودم وبعد به خودم نگاه کردم که حالم چگونه است ؟ وچه مقدارحسینی ام ؟باخودم گفتم حسینی بودن درچه جاهایی بایدخودشونشون بده ؟رفتم سراغ جیبم وکیف پولم دیدم سهم اما م هم قاطی پولامه !!!باخودم گفتم توحق آقارومی خوری ویک لیوان هم آب روش ،بعدبراش گریه هم می کنی ؟خمس هم که نمی دی !!! گفتم استغفرالله این چه حرفهاییه که می زنی ؟امام حسین اونقدرکرمش زیاده که گناهارومی بخشه .حق الناس چی ؟این روکه خداهم نمی تونه ببخشه .دوروورمونگاه کردم دیدم چقدربه حق الناس بی توجهم .این گناه ( حق الناس ) زمانی بخشیده می شه که حلالیت بخوای وصاحب حق توروببخشه.بعدبه خودم یک نهیب زدم حواست جمع باشه حسینی شدن وحسینی ماندن سختی ومرارت می خواهدکه دیدارجانانه رنج وبلادارد.....

چهارشنبه 86/12/8 | پیام های دیگران ()