شاید دعای باران به گوشتان خورده باشد.
امسال به دعای باران بیشترازسالهای گذشته نیازمندیم .
من به دعااعتقاددارم .امادعای باران نیزهمانندسایردعاهانیازمندایجاد زمینه های اجابت است .
دردعای کمیل ازخداوندمی خواهیم که گناهانی که دعای ماراحبس می کنندومانع بالارفتن آنان می شوند،خداوندبرماببخشاید.
راستی چه چیزهایی مانع اجابت دعامی شود؟
دربین اهالی روستایکی ازگناهانی که مانع استجابت دعامی شود،کفران نعمت است .
درسال زراعی قبل باران فراوانی باریده بود.به حدی که مسئولین سد مجبورشدندتعدادی ازدریچه های سدرابازنمایند.
اماباوجوداین همه باران کمترکسی محصولات دیمی کاشت .
وازطرفی آردو نان که درمقوله های فرهنگی دارای احترامی بالااست ،به جای علوفه برای خوراک احشام به کاررفت .
حالابحث غلات ونان است آنهم درسطح دنیا.
وخشک سالی وتشکیل ستادهای بحران درسطح وزارت خانه های متولی .
من هم مثل بزرگترهای روستاوقتی تکه نانی رامی بینم که برروی زمین افتاده ،برداشته ومی بوسم وآن رادرکناری که اززیردست وپاخارج شود،می گذارم .
این حرکتی سمبلیک است امااحترام واقعی نان آن است که آن راتاحدامکان دورنریزیم گرچه خبازهانیزدرگناه دورریختن آن شریکند.اماهرکس مسئول پاسخگویی به گناه خوداست .
