پديده ي نفاق از خطرناك ترين پديده­ها به شمار مي آيد؛ چرا كه فرد منافق با نقاب دوستي ظاهر مي­گردد و با همين ظاهر آراسته و خير خواهانه، زهر كينه­ي خويش را بر پيكر امت اسلامي وارد مي­سازد.

در خطرناك بودن اين پديده همين بس كه پيامبر اعظم (صلي الله عليه و آله وسلم) بيشتر از آنكه از خطر كفار براي امت خويش نگران باشند، از خطر منافق نگران بودند، چنانکه در اين زمينه چنين فرمودند:

«إِنِّي لَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي مُؤْمِناً وَ لَا مُشْرِكاً... وَ لَكِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ كُلَّ مُنَافِقِ الْجَنَانِ - عَالِمِ اللِّسَانِ- يَقُولُ مَا تَعْرِفُونَ وَ يَفْعَلُ مَا تُنْكِرُونَ.»(1)

بر امتم از مؤمن و مشرك هراسى ندارم، بلکه هراس من از منافقي است که درونى دو چهره، و زبانى عالمانه دارد، گفتارش دلپسند و رفتارش زشت و ناپسند است.